Οι φακές...

Και ποιος δεν θυμάται από τα παιδικά του χρόνια που βάζαμε σε ένα κεσεδάκι από γιαούρτι λίγες φακές και περιμέναμε να φυτρώσουν φυλλαράκια; Το θυμήθηκα λοιπόν κι εγώ και είπα ότι κάτι τέτοιο ίσως να είναι μια καλή ευκαιρία για να δείξω στο παιδάκι μου πόσο ωφέλιμες είναι οι φακές και πόσο "δύναμη" έχουν που μόνο με λίγο βαμβάκι και νερό φυτρώνουν. Ίσως έτσι λοιπόν να άρχιζε να τις τρώει.

Όταν του περιέγραψα τη διαδικασία ενθουσιάστηκε και ήθελε αμέσως να το φτιάξουμε! Έτσι λοιπόν, του έδωσα ένα κεσεδάκι από γιαούρτι, έβαλε το βαμβάκι και τις φακές, έριξε λίγο νεράκι και το ακούμπησε στο παράθυρο της κουζίνας. Του εξήγησα όμως ότι όλα τα πράγματα θέλουν φροντίδα και έτσι θα πρέπει να μην ξεχνάμε να το ποτίζουμε για να μεγαλώσει. Επίσης, χρειάζεται υπομονή γιατί κάτι τέτοιο δεν γίνεται αμέσως, την ίδια στιγμή. Μετά από δύο-τρεις ημέρες οι φακές μας άρχισαν να φανερώνουν τα πρώτα τους καταπράσινα φυλλαράκια και κάθε μέρα αυτά να ψηλώνουν πιο πολύ. Είδα ότι η όλη διαδικασία εντυπωσίασε το παιδί και μάλιστα είχε και το νου του να παρατηρεί την "ανάπτυξη" της φακής μας!

Βέβαια, για να είμαι ειλικρινής, περίμενα ότι όλος αυτός ο ενθουσιασμός θα είχε σαν αποτέλεσμα να θελήσει επιτέλους να φάει τις φακές, έτσι ώστε να πάρει κι εκείνος από τη "μαγική" δύναμή τους (κάτι που δεν έχω καταφέρει μέχρι σήμερα). Όμως τώρα που το ξανασκέφτομαι, λίγη σημασία έχει αυτό τελικά. Άλλωστε εμείς οι μεγάλοι τα τρώμε όλα; Γιατί να περιμένουμε κάτι τέτοιο από τα παιδιά; Ίσως λοιπόν η εμμονή μου ότι το παιδί πρέπει οπωσδήποτε να τρώει τις φακές να είναι και λίγο παράλογη. Αλλά μάλλον είναι αυτή η μανία που μας πιάνει τις μαμάδες με την υγιεινή διατροφή των παιδιών...

Αφού λοιπόν απέτυχα στον αρχικό μου στόχο που ήταν να τον πείσω να φάει τις φακές, είπα να κρατήσω τα θετικά από το φύτεμα της φακής μας. Σκέφτηκα λοιπόν ότι ένα μικρό παιδί μόνο του "φύτεψε" κάτι και ένιωσε την ικανοποίηση να το βλέπει να αναπτύσσεται. Ότι ένα παιδί ένιωσε αυτοπεποίθηση καθώς χειρίστηκε την όλη διαδικασία μόνο του. Ότι ένα παιδί διαπίστωσε πως τα πράγματα, όπως και οι άνθρωποι, χρειάζονται φροντίδα. Ότι δεν απαιτούνται πάντα πολλά και ακριβά πράγματα για να συμβεί και να έχει αποτέλεσμα κάτι, όπως στην περίπτωσή μας μόνο λίγο νεράκι, ήλιος και φροντίδα. Και τι πιο σημαντικό για μια παιδική ψυχούλα να νιώσει όλα αυτά; Ας μη φάει ποτέ τις φακές, αλήθεια... Μου αρκεί που η ψυχή και το μυαλό του έγιναν πλουσιότερα με αυτές τις σκέψεις και τα συναισθήματα.